On 8 November 2012, the Provincial Court of Uthaithani read a verdict by the Supreme Court in the case filed by Uthaithani public prosecutors against Captain Suchart Akkhawiboon, first defendant, and Mrs. Yuwadee Akkhawiboon, second defendant (Black Case no. 1089/2547) for violation of Penal Code, the 1979 Immigration Act and 1978 Employment of Aliens Act. Both were accused of “torturing and brutally murdering another person, depriving another person of liberty, providing living space and hiding aliens, or helping aliens without work permits to avoid the arrest.” The first defendant was found guilty for “committing murder against another person, providing living space and hiding aliens and depriving another person of liberty and sentenced to 17 years and four months of imprisonment, while the second defendant was sentenced to four years of imprisonment and was acquitted on allowing aliens without work permits to work. The pickup truck is seized as evidence of the case. The incidence took place in July 2002. Miss Mazu, 18 years, a Burmese national, came from Mae Sot District to look for work as a domestic worker. After paying fees to an agent, she was placed with a furniture shop in Lopburi owned by the first and second defendants. After working for three months, she was accused by her employers of stealing things in the house. Miss Mazu denied the allegation, and that has made the employers angry and they started to beat her up. Then, they soaked her with kerosene and set fire on her causing her severe injuries. Then, Miss Mazu was confined to her room and denied treatment and food for three more days and was also beaten up again. The employers supposed Miss Mazu was already dead, so they took her body on a pickup truck and dumped her by roadside. She was found by someone who helped to get her to receive treatment from the Provincial Hospital of Uthaithani. She died later after getting the treatment there for nine days. The case drew outcries from public and organizations working to assist and protect the rights of migrant workers as there have been no specific laws to protect the rights of domestic workers. This has made the workers vulnerable to abuse by the employers, particularly migrant domestic workers who have no work permits. The Human Rights for Development Foundation (HRDF) works to promote human rights, democracy and peace in Thailand. We commend those in the justice process who bring the perpetrators in this case to justice. The plaint and the verdict clearly attest to the brutal treatment that has caused the victim’s death. At present, there are more than two millions migrant workers in Thailand and more than 200,000 of them are domestic workers. Many have been subjected to abuse and exploitation by their employers, and forced to work in unhealthy and unsafe environment causing them injuries and illnesses from work and some have even been subjected to sexual exploitation. Therefore, HRDF urges that the Ministry of Labour ensure strict enforcement of the laws to protect domestic workers regardless if they are legally registered here or not. There are seven specific regulations concerning weekly holidays, traditional holidays, annual leave, sick leave, employment of child workers younger than 18 years and payment on annual leave days, etc.
For more information, please contact Human Rights for Development Foundation (HRDF) 02-277 6882
เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2555 ศาลจังหวัดอุทัยธานี ได้อ่านคำพิพากษาของศาลฎีกา คดีที่พนักงานอัยการจังหวัดอุทัยธานีเป็นโจทก์ยื่นฟ้องน.อ.สุชาติ อัคควิบูลย์ จำเลยที่ 1 และนางยุวดี อัคควิบูลย์ จำเลยที่ 2 (คดีดำที่ 1089/2547) ตามความผิดประมวลกฎหมายอาญา พระราชบัญญัติว่าด้วยคนเข้าเมืองพ.ศ.2522 และพระราชบัญญัติว่าด้วยการทำงานของคนต่างด้าว พ.ศ.2521 ข้อหา “ฆ่าผู้อื่นโดยทรมานและกระทำทารุณโหดร้าย ร่วมกันหน่วงเหนี่ยวทำให้ผู้อื่นปราศจากเสรีภาพในร่างกาย ร่วมกันให้คนต่างด้าวพักอาศัย ซ่อนเร้น หรือช่วยเหลือให้พ้นการจับกุมและร่วมกันรับบุคคลต่างด้าวที่ไม่มีใบอนุญาตโดยฝ่าฝืนกฎหมาย” เห็นว่า การกระทำความผิดของจำเลยที่ 1 กระทำความผิดฐานทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุถึงแก่ความตาย ร่วมกันให้คนต่างด้าวเข้าพักอาศัยและร่วมกันหน่วงเหนี่ยวกักขัง ลงโทษจำคุก 17 ปี 4 เดือน และให้ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 2 เป็นระยะเวลา 4 ปี ยกฟ้องโจทก์สำหรับความผิดฐานรับคนต่างด้าวที่ไม่มีใบอนุญาตเข้าทำงาน และริบของกลางที่เป็นรถยนต์กระบะ เหตุในคดีนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2545 เมื่อนางสาวมาซู อายุ 18 ปี ชาวพม่า ได้เดินทางจากอำเภอแม่สอดมาประกอบอาชีพเป็นแม่บ้านโดยการจ่ายเงินให้กับนายหน้าในการจัดหานายจ้างให้ ที่ร้านเฟอร์นิเจอร์ จังหวัดลพบุรี ซึ่งมีจำเลยที่ 1 และ 2 เป็นนายจ้าง หลังจากที่นางสาวมาซู ทำงานมาได้ประมาณสามเดือนก็ได้ถูกนายจ้างกล่าวหาว่าลักทรัพย์สินภายในบ้านไปแต่นางสาวมาซูปฎิเสธข้อกล่าวหาของนายจ้าง ทำให้นายจ้างไม่พอใจจึงได้ทำร้ายร่างกาย โดยการตี ใช้น้ำมันก๊าซราดไปที่ร่างกายและจุดไฟเผาจนให้บาดบาดเจ็บสาหัส หลังจากที่ถูกทำร้ายร่างกายแล้วนายจ้างได้ขังนางสาวมาซูไว้ในห้องพักของบริเวณบ้านของนายจ้างโดยไม่ได้รับการรักษาหรือให้อาหารเป็นระยะเวลาสามวัน และยังคงถูกทำร่างกายซ้ำอีก จนกระทั่งนายจ้างเชื่อว่านางสาวมาซูเสียชีวิตแล้ว จึงได้นำนางสาวมาซูขึ้นรถยนต์กระบะ และนำนางสาวมาซูไปทิ้งไว้ข้างถนน จนกระทั่งมีพลเมืองดีมาพบและนำตัวนางสาวมาซูไปรักษาตัวไว้ที่โรงพยาบาลจังหวัดอุทัยธานี นางสาวมาซูเสียชีวิตภายหลังจากที่ถูกนำตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลเป็นระยะเวลา 9 วัน คดีนี้ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากในสังคมและองค์กรที่ทำงานด้านการให้ความช่วยเหลือและคุ้มครองสิทธิของแรงงานข้ามชาติ เนื่องจากกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิของผู้รับใช้ในบ้านยังไม่ได้รับการรับรอง ทำให้เกิดความเสี่ยงและขาดการตรวจสอบการกระทำของนายจ้างต่อผู้รับใช้ในบ้าน โดยเฉพาะแม่บ้านที่เป็นกลุ่มแรงงานข้ามชาติและไม่มีใบอนุญาตทำงาน มูลนิธิเพื่อสิทธิมนุษยชนและการพัฒนา (มสพ.) เป็นองค์กรทีทำงานด้านการส่งเสริมสิทธิมนุษยชน ประชาธิปไตย และสันติภาพในประเทศไทย ขอชื่นชมยินดีต่อบุคลากรด้านกระบวนการยุติธรรม ในการดำเนินการให้ผู้เสียหายในคดีอาญา สามารถเข้าถึงความยุติธรรม โดยการพิจารณาฟ้องคดีและมีคำพิพากษาอันเป็นการยืนยันถึงการกระทำที่ทารุณโหดร้าย เป็นเหตุให้ผู้เสียหายถึงแก่ความตาย ปัจจุบันประเทศไทยมีแรงงานข้ามชาติมากกว่า 2 ล้าน และมีข้อมูลว่าแรงงานข้ามชาติที่ประกอบอาชีพรับใช้ในบ้านจำนวนกว่า 200,000 คน ซึ่งบางรายได้ถูกนายจ้างแสวงหาประโยชน์ โดยการเอารัดเอาเปรียบ ต้องทำงานในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมและปลอดภัย ทำให้ได้รับอันตราย เจ็บป่วยจากการทำงาน และถูกล่วงละเมิดทางเพศจากนายจ้าง ดังนั้น ทางมูลนิธิฯ จึงขอสนับสนุนกระทรวงแรงงานในการบังคับใช้กฎหมายอย่างสัมฤทธิ์ผลในการคุ้มครองผู้ใช้แรงงานรับใช้ในบ้าน โดยไม่เลือกว่าจะเป็นแรงงานที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่ จำนวน 7ข้อ ที่เกี่ยวข้องกับการวันหยุดประจำสัปดาห์ วันหยุดตามประเพณี วันหยุดพักผ่อนประจำปี สิทธิในการล่าป่วย การจ่ายเงินค่าแรงแก่เด็กที่อายุต่ำกว่า 18 ปี และการจ่ายค่าแรงในวันหยุด เป็นต้น
ข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อ: มูลนิธิเพื่อสิทธิมนุษยชนและการพัฒนา 02-277 6882
